Vandaag hebben we weer een hoogtepunt van onze reis kunnen wegstrepen, de keizerlijke stad in Hué. Eerst werden we heerlijk wakker in een super bed, dit hadden we wel nodig na de vorige nacht. We merkten wel dat onze magen aan het knorren waren, misschien toch iets verkeerds gegeten gisteren... Gelukkig was dit ook weer snel weg! We zijn beneden in het hotel lekker gaan ontbijten. Je kon hier van alles bestellen: spiegeleieren, omelet, pancakes en allerlei soorten Vietnamese thee. Wij kozen voor de omelet en ik voor een groene thee. Deze hebben hier veel meer smaak dan in Nederland. In het hotel is alles goed verzorgt. De deur wordt constant voor ons open gedaan en er staat zelfs iemand bij de lift te wachten om voor je op de knop te drukken. Vietnam is echt een gastvrij land. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de keizerlijke stad. Deze stad ligt in het citadel, omringt met muren. Eerst moesten we over het water de eerste poorten door, dit was ongeveer een wandeling van 20 minuten.

Je merkt hier gelijk dat Vietnam een arm land is. De citadel is gesticht in 1805, in vergelijking met alles wat ik gezien heb ik Italië helemaal niet zo oud dus. Daarentegen is de staat veel slechter dan daar, er is hier nauwelijks geld om alles te restaureren. Eenmaal in de citadel hebben we onze weg vervolgd naar de keizerlijke stad. Je komt deze stad binnen door een gigantische poort. Aan de overkant staat de machtige vlaggentoren (Cot Co). Je merkt hier gelijk al de macht van de keizers de er gewoond en geregeerd hebben. Bij binnenkomst loop je, langs een vijver met lotusbloemen, naar het Thia Hoapaleis. Dit was de plek waar keizers werden gekroond, keizerlijke verjaardagen werden gehouden en ambassadeurs werden ontvangen. Helaas mochten we vanbinnen geen foto's maken.

Vervolgens zijn we langs de Paviljoens der Mandarijnen naar de Verboden Purperen Stad gelopen. Vroeger mochten hier alleen maar de keizer, zijn vrouw en moeder, en vrouwelijke bedienden naar binnen. Als je als burger toch naar binnen ging, werd je ter dood veroordeeld. Gelukkig maar dat wij nog leven! Het is echt onwerkelijk dat je hier nu zo maar mag lopen, maar dat deze plek vroeger verboden was. We vervolgden onze weg naar het keizerlijk theater en de tuinen. Deze waren beide prachtig om te zien. Overal zie je gebouwen in de speciale Nguyenstijl, echt onbeschrijfelijk.

Ten slotte wilden we graag nog het verblijf zien van de moeder van de keizer. Om dit vertrek lag ook weer een hele muur. Op een gegeven moment ben je de draad een beetje kwijt: een citadel met een muur, daarin een keizerlijke stad met een muur en daar weer in de verboden stad en het verblijf van de moeder van de keizer ook weer met een muur. We zijn via de Tempel van de Generaties en de Hung Mieu (ook een tempel) naar de uitgang gelopen. We zijn hier ongeveer 3 uur geweest, maar er was ook zo ontzettend veel te zien. Het weer was vandaag veel aangenamer anders hadden we dit nooit volgehouden. We zijn net buiten de keizerlijke stad even gaan lunchen. Frank met een biertje en een broodje met roomboter en groentjes en ik een sap van passievrucht er een broodje bief. Allebei ontzettend lekker! Rond half 3 zijn we terug gegaan naar onze kamer. Zo meteen gaan we nog even Hué in, dus dit is nog niet het einde van deze blog :)

Net hebben we nog even lekker door Hué geslenterd. We hebben wat kleine souvenirtjes gekocht en een hele mooi lamp in Vietnamezen stijl. Daarna zijn we gaan eten in een gezellig tentje en hebben we weer wat nieuws geprobeerd van de Vietnamezen keuken, namelijk Banh Xeo. Dit is een pannenkoek met vlees en garnalen, gewikkeld in sla met limoen-chilisaus. Bij de eerste hap merkten we gelijk alle intense smaken, wat was dit lekker zeg!Beetje jammer dat ik het moest delen met Frank. Daarna had Frank noodles met beef en wokgroentes en ik varkensvlees met chili in lemongrass. Het eten blijft mij hier iedere keer weer verbazen. We hebben samen nog even kunnen genieten van Hué. Morgen gaat de wekker weer vroeg, kwart over 6. Om half 8 worden we opgehaald bij het hotel om per scooter naar Hoi An te gaan, alweer onze laatste bestemming in Vietnam.