Vandaag onze eerste echte dag in Hoi An. Vannacht hebben we allebei erg goed geslapen na de lange rit van gisteren. Het is hier allemaal weer erg goed geregeld. Dit keer is er bij het ontbijt erg veel keus. Het blijft mij verbazen wat de mensen hier eten als ontbijt: noodles, soep, groentes en vooral veel avondeten eigenlijk. Wij hebben het maar gelaten bij een omelet, pancakes, kaneelbroodjes en fruit. Deze waren volgens Frank niet erg lekker. Rond 9 uur zijn we vertrokken uit ons hotel. Frank wilde heel graag een op pak op maar hier laten maken. Op internet had hij een goede winkel gevonden, Be Be Tailor. Dit was echt een gigantische zaak vol met stoffen. Mama moet hier volgend jaar haar stoffen gaan halen voor carnaval i.p.v. in Limburg, veel meer keus! Gelukkig hadden wij al wat voorwerk gedaan, want ze kunnen werkelijk waar alles maken. Geen 1 combinatie is te gek. We konden alles zelf uitkiezen, vorm van het jasje, knopen of niet, hoe het jasje sluit, zakken in de broek, sluiting in de broek en ga zo maar door. Dus wij onze voorkeuren opgeven en zij maar tekenen. Vervolgens mochten we de stoffen uitkiezen. Frank wilde graag blauw, maar er is een heleboel blauw.. dus weer keuze genoeg. Uiteindelijk had ze alles getekend en kon het meten beginnen.

Om half 4 moesten we terug komen voor de first fitting. We besloten wat te gaan lopen over de lokale markt en een ronde te maken door Hoi An. Deze stad is weer totaal anders dan Hanoi en Hué. Je merkt heel goed dat dit vroeger een handelsstad is geweest, overal waar je kijkt winkels en ook hele moderne. Daarnaast zie je veel Japanse, Chinese en Franse invloeden terug in de architectuur. Een pand kan zelfs deze 3 combineren. We hebben even door de winkelstraat geslenterd en genoten van al deze verschillende panden en een lekkere koffie. In Hoi An kan je echt hele lekkere koffie drinken! Overal zie je koffiebars en verkopen ze koffiebonen.

We vervolgden onze weg door de straat richting de Japanse overdekte brug. In de straat had je veel huizen van Chinese mensen die hier vroeger gewoond hebben. Vaak woonden ze met hun hele familie in 1 huis. Sommige huizen zijn nog steeds in bezit, maar van de 6de generatie alweer. Dus je mocht niet overal komen. Alle huizen hebben een voorgedeelte, dit was de winkel. Na de binnentuin had je het huis. Erg leuk om deze huizen van binnen te mogen zien. Je kan op en lokale plek een kaartje kopen voor 120,000 dong persoon, je kon dan 5 plekken bezoeken. Dit klinkt misschien erg duur, maar het is eigenlijk maar 4/5 euro. In totaal hebben wij 4 huizen gezien en een pagode (gemeenschapshuis eigenlijk). Aan het einde van de straat kwamen we aan bij de bekende brug van Hoi An.

Na goed geluncht te hebben in Italiaanse stijl (panini met kip en pesto) zijn we nogmaals langs de lokale markt gelopen voor souvenirs. Ik heb hier ook gelijk het afdingen geleerd. Ze verkopen hier echt alles, van eten tot kleding. Mensen verkochten ook hanen die opgesloten zaten in een kleine kooi met z'n vieren. En dan protesteren ze in Nederland in een varkensstal.. dat kunnen ze beter hier doen. Maar ja, niet te veel over nadenken. Hier voelden we weer even dezelfde chaos als in Hanoi. Op de markt tijden gewoon scooters en overal wordt je aangesproken, helaas lijken we te veel op toeristen. We hebben schaaltjes gekocht van kokosnoten en een geweven schilderijtje. Ik zag ook de kleden gezien die oma toen ook heeft gekocht. Deze kosten soms maar 30 dollar en dat met alle arbeid die zij leveren. Wat is de wereld toch eigenlijk oneerlijk. Ondertussen was het bijna half 4 dus we moesten terug nar Be Be Tailor om het pak te gaan passen. Eerst was de jas te klein, maar dat hadden ze binnen 15 minuten hersteld. Morgen mag Frank zijn pak op gaan halen voor de prijs van 220 dollar. Het zag er al erg mooi uit! Vanavond gaan we nog gezellig wat eten in het centrum van Hoi An.